بسم الله الرحمن الرحیم

۱۷ شهریور ۱۳۵۷...
تاریخی که شاید زیاد آن را شنیدیم ولی با این اوصاف آیا نسبت به آن آگاهی داریم؟!
این روز، روزی خونین و ماندگار در تاریخ معاصر کشورمان محسوب می‌شود که امام (رحمة الله علیه) با نام‌گذاری این روز به «جمعه سیاه»، خواستند بی‌عدالتی، قتل‌عام و ظلم رژیم پهلوی را برای مردم و تاریخ ایران ثبت کند.
در واقع «جمعه سیاه» هم یادبود قربانیان بود و هم نماد خشم و بیداری مردم.
در این تاریخ نارضایتی عمومی مردم از رژیم پهلوی به اوج خود رسیده بود از فسادهای سیاسی و سرکوب مخالفان گرفته تا معضلات اقتصادی و تسلط کامل بیگانگان بر کشور همگی عامل این اعتراض بودند.
در این روز هزاران نفر از مردم تهران در میدان ژاله سابق (میدان شهدای امروز)گرد هم آمدند تا صدای اعتراض خود را به گوش رژیم برسانند که گزارش‌ها حاکی از آن است که مردم بی دفاع، بدون هیچ هشدار واقعی از سوی نیروها، اعم از مردان، زنان و حتی کودکان توسط گلوله‌های مستقیم نیروهای امنیتی کشور با تانک و مسلسل زخمی یا کشته شدند.
این رگبار مرگ آور آنقدر ننگین است که با نوشته های روزنامه های اینچنین:«روزنامه کیهان در گزارشی نوشت: «ساعت نزدیک ۸ صبح ۱۷ شهریور ۱۳۵۷ بود که میدان ژاله (میدان شهدا) و خیابان‌های منتهی به آن مملو از جمعیت شده بود. هیچ‌کس از اعلام حکومت نظامی که همان صبح از رادیو خبر داده شده بود، اطلاعی نداشت و همه به دنبال دعوت دیروز (در انتهای راهپیمایی میلیونی ۱۶ شهریور) برای ۸ صبح در میدان شهدا تجمع مسالمت‌آمیزی برپا کرده بودند».» نمی توانستند اعمال خود را خاک کنند اما روزنامه فرانسوی لوموند در گزارشی اعتراف کرد که برنامه کشتار مردم در ۱۷ شهریور قبلاً از سوی رژیم پهلوی در دستور کار نظامیان قرار گرفته بود. این روزنامه نوشت: «روز جمعه صبح، وسایل نقلیه سنگین نظامی در شاهراه‌ها و نقاط حساس پایتخت مستقر شدند. سربازان کلاه‌خود بر سر، آنچنان که گویی برای شلیک کردن مصمم هستند اسلحه‌های خودکار خود را به سوی رهگذران نشانه گرفتند»؛ حتی سایروس برآم، خبرنگار خارجی، درباره جنایت شاه در ۱۷ شهریور می‌گوید: «هدف نه پراکندن مردم بود و نه مرعوب ساختن. همه گلوله‌ها به قصد کشت شلیک می‌شد. حتی کسانی را که به خانه‌های دیگران پناه می‌بردند تعقیب می‌کردند و از پای درمی‌آوردند و حتی از رساندن خون به مجروحان و مصدومان هم جلوگیری می‌کردند» .
۱۷ شهریور ماه ۵۷ به روزی سرنوشت ساز در تاریخ ایران بدل شد که نه تنها لکه ونمادی از ظلم و سرکوب رژیم پهلوی است که جلوه‌ای از ایستادگی مردم برای احقاق حقوق اولیه خود نیز محسوب می‌شود.
این روز، روزی است که یاد مقاومت و ایستادگی مردم این دیار برای همیشه در تاریخ زنده خواهد ماند.

انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه هرمزگان 

پایان خبر