کشت سلول و بافت گیاهی که تحت عناوین کشت درون ،شیشه کشت استریل یا عاری از میکروارگانیسمهای آلوده کننده مطرح است ابزار مهمی در مطالعات پایه کاربردی و استفادههای تجاری است. اگرچه استریت (1977) استفاده محدودتری از این اصطلاح را توصیه کرده اما کشت بافت گیاهی معمولاً برای کشت سلول بافت اندام و اجزاء آنها تحت شرایط فیزیکی و شیمیایی مشخص درون شیشه و عاری از میکروارگانیسمهای آلوده کننده بکار میرود.
اولین حرکت به سمت کشت بافت گیاهی توسط هنری لوئیس داهامل دو مونسیو در سال 1756 انجام شده است. وی در خلال مطالعات اولیه بر روی ترمیم زخم در گیاهان تشکیل کالوس را مشاهده نمود مطالعات گسترده میکروسکوپی به صورت مستقل و همزمان منجر به توسعه تئوری سلولی شلیدن 3 (1938) و شوان 4 (1839) گردید.
این تئوری بیان میکند که سلول واحد ساختار و عملکرد در یک ارگانیسم بوده؛ بنابراین خود مختار است. این ایده توسط چندین محقق دیگر بررسی شد اما تحقیقات واشینگه (1878) بر روی تشکیل کالوس و قابلیت تقسیم قطعات ،گیاهی از مهمترین آنها میباشد. وی نشان داد که بخش بالایی یک قطعه از ساقه همیشه جوانه تولید کرده و بخش پایینی به تولید کالوس و ریشه خواهد پرداخت؛ او نمو قطبی را نشان داد.
